Bediüzzaman hazretleri der ki; benim şehameti imaniyem başkalarının tasalludu altına girmeyi engellediği gibi başkalarını da kendi hegemanyomun altına almaya onlara musallat olmaya mania teşkil etmektedir… Kısaca Üstad mutlak manada Allah’a kul olmayı ama insana karşı ise hudutları olan bir hürriyeti savunagelmiş… Ona rahmet olsun… Bende üstada tabi olarak her şeyin otantik ve orijinal bir seyir takip etmesinden yanayım…
Hayatımın her safhasında her zaman zalime karşı mazlumdan yana; sahteye karşı, saflıktan ve temizlikten yana olmaya azami dikkat ettim… Tarkan bile “başkası olma kendin ol sen böyle daha güzelsin”…. demiyor mu?.. İnsan insanın kurdudur diye çok saçma bir laf var hani… Korkuların ve dünya elinde oyuncak olan ey insan … Yapma bunu ey insan… Yapma… Hayat,Toplum ve tarih, seni, bir kurt, tilki, fare veya koyuna dönüştürmüş. Kurt, Tilki , Fare veya Koyun elbisesi içinde kendini gösterir. Sen kendin ol sakın eşya olma loo.. Elbise; bir göstergedir hicaptır, işarettir, semboldür, rütbedir, ünvandır, ayrıcalıklı olmaktır. Elbisenin , renginin biçiminin ve modelinin tek bir anlamı vardır; BEN OLMAK…
Ben demek: sen demektir. Siz veya biz değil. Üstünlüktür, ayrıcalıktır, yani sınırdır. Tefrikadır bu “ben” soy soptur , ırktır, sınırdır, grupçuluktur, rütbedir, makamdır, değerdir, kişidir ama *insan* değildir. İnsan ülkesinde, sayısız sınırları ve zindanları vardır. Hakim/mahkum, efendi/köle, tok/aç, zengin/fakir, emir/memur(kul), zalim/mazlum, patron/işçi, siyah/beyaz, doğulu/batılı, uygar/geri kalmış, arap/acem… v.s. İnsanlık ırklara, ırklar milletlere, milletler aşiretlere aşiretler sınıflara, sınıflar gruplara ve sülalelere bölünmüş.
Her birisi de ayrıca rütbelere, onurlara, unvanlara, lakablara zerre zerre parçalanmış. Sonunda bir fert, bir ben kalana değin… Bütün bunlar elbisede netleşmiş.(özdeşleşmiş)… Öyleyse kefen giy! Bütün renklerden sıyrıl. Herkesin giydiği rengi giy!!! Beyaz giy! Ben olmaktan çık. BİZ OL. Yani İnsanlar ol, zerrelere karışmış zerre ol. Denizde kaybolmuş bir damla ol… Seni Kurt, Tilki, Fare veya koyun gösteren her şeyi çıkart at. İnsan ol. İlk başta olduğun gibi…
Sonra en sonunda olacağın gibi tek bir beden ol. Ey ölümlü ve iki dünyalı… “dünya ve ahretli” iki parçalı elbise giy… Biri omuza, diğeri bele. Tek renk. Beyaz, dikişsiz, modelsiz, renksiz, sembolsüz. Sen olduğunu gösteren hiçbir işaret bulunmayan. Başkası olduğunuda göstermeyen bir şey giy! Seni anlatmak için bütün işaretleri, rütbeleri, sembolleri fırlaat, aattt!.. Zaten başka çarende yok hani…
Beş para etmez dünyanın içi boş manfaati için yağcı/ yalaka / dalkavuk ve hele ki tağuta, şeytana emperyalizme, müstekbirlere zalim ve katillere uşak olma...
Hoşça kalınız…
